فهرست مطالب
این احتمال وجود دارد که درمانهای فعلی و کلاسیک سرطان، خطر آسیب به بافتهای سالم را بهمراه داشته باشند. درواقع برای از بین بردن سلولهای سرطانی، ناچاراً بقیه بافتهای سالم هم تحت تاثیر قرار میگیرند. دانشمندان در حال حاضر روی شیوههای درمان سرطان مبتنی بر فناوری نانو کار میکنند تا بتوانند بر این محدودیت غلبه کنند و احتمال زنده ماندن بافتهای سالم در چندین نوع سرطان فزونی یابد.
چگونه نانوتکنولوژی درمان سرطان را بهبود میبخشد
نانوتکنولوژی با ارسال داروها به هدف مشخص سلولهای سرطانی، شیوههای فعلی معالجه مثل شیمی درمانی را توسعه میدهند و اثرات نامطلوب آن را کم میکند. همچنین جراحیها برای برداشتن تومورها با دقت خیلی بیشتری به سرانجام میرسند. کارایی رادیوتراپیها و سایر گزینههای درمانی فعلی زیاد میگردد. ماحصل آن افتِ ریسک برای بیمار و فزونی احتمال بقاست.
محققان در حال توسعه روشهای درمانی جدید با نانوذرات تازه کشفشدهاند که خواص جدیدی برای کاربرد در علم پزشکی دارند. نانوذرات در حالی که اندازه خیلی ریزی دارند، ترکیبات دارویی کوچک را در خود محصور مینمایند.
نانوذرات با سطح نسبتاً بزرگشان با لیگاندها، رشتههای DNA و RNA، پپتیدها یا آنتیبادیها پوشانده میشوند. این «افزونهها» به نانوذره این قابلیت را داده که اثر درمانی را زیاد کند یا به هدایت نانوذره به یک مکان خاص یاری رساند.
در نتیجه این موضوع، مواردی مثل رساندن داروی ترکیبی، درمان چند وجهی و عملکرد «ترانوستیک» (ترکیب درمانی و تشخیصی) آسان میگردد. خاصیت جذب انرژی و تابش مجدد نانوذرات همچنین به آنها کمک میکند تا کاربردهای لیزری و هایپرترمی که بافت بیمار را مختل میکند، نیز بهبود بخشند.
تحقیقات نانوذرات در انکولوژی در حال حاضر به سرعت در حال پیشرفت میباشد. با چندین موضوع تحقیق اصلی مانند توسعه بستههای نانوذرات، توسعه مواد دارویی فعال برای تسهیل اکتشاف طیف وسیعتری از این مواد، ایجاد محمولههای ایمنی و پوششهای سطحی به عنوان کمکی در درمان با واسطه نانوذرات، رادیو و شیمی درمانی، و درمانهای مستقل در حال حرکت روبه جلو هستیم.
در زیر به کاربردهای عمده نانوتکنولوژی در انکولوژی میپردازیم.
ارسال دارو با یاری نانو ذرات
کاربرد اصلی نانوتکنولوژی در تومور شناسی در ارسال داروها است. تحقیقات زیادی گواهی دارد نانوتکنولوژی با موفقیت برای طراحی سیستمهای متعددی استفاده میشود. از جمله مواردی مانند بهبود فارماکوکینتیک یک دارو و سمیتهای مرتبط که کم شدهاند.
این سیستمها عوارض جانبی داروها را محدود کرده و شانس سلامت بیمار افزایش مییابد. همچنین به شیمیدرمانیها اجازه میدهند که انتخابیتر باشند. بدین شکل ارسال داروها به بافتهای تومور خاص با دقت بیشتری صورت میگیرد. این روشها شامل توسعه حاملهایی در اندازه نانوست که دارو را به هدف خود میرساند.
نمونههای زیادی از این نوع سیستمها وجود دارد. یکی از روشهای اخیرِ افزایش اثربخشی داروهای شیمی درمانی، در درمان سرطان روده بکار میرود. با نتایج آزمایشهای بالینی مشخص شد که سیستم تحویل نانوذرات میتواند در سرطان روده، سومین سرطان شایع در جهان، با کمک به تحویل داروهای شیمیدرمانی به طور مستقیم به اندامهای بیمار یاری برساند.
آزمایشات اجرایی نانو ذرات
در مطالعات انجام شده روی حیوانات، ثابت شده که این سیستم در تحویل کاپسیتابین (CAP) به سلولهای بیمار و در عین حال دور زدن سلولهای سالم مؤثر عمل مینماید. این امر عوارض جانبی را کاهش میدهد و کارایی فعالیت کاهش تومور را افزایش میدهد.
کارایی حاملهای نانو در ارائه درمانهای جایگزینِ مبتنی بر فراوردههای گیاهی، در تحقیقات اخیر مشاهده گردیده است. محققین یک درمان هدفمند جدید برای درمان سرطان سینه سه گانه منفی (TNBC) ایجاد کرده اند. در این درمان از نانوحامل ها برای ارسال گامبوجیک اسید (GA، یک ترکیب دارویی چینی)، به اهداف خاص استفاده میکنند.
مطالعات نشان دادهاند که روش جدید در تشدید اثر ضد سرطانی GA و محدود کردن آسیب به بافت سالم موثر میباشد. لذا، بکارگیری GA میتواند به عنوان یک گزینه درمانی موثرتر برای درمان TNBC برقرار گردد.
تقویت ایمنی درمانی با فناوری نانو
یکی دیگر از زمینههای دلگرم کننده نانوتکنولوژی در غده شناسی، تقویت ایمنی درمانی معرفی میگردد. در حالی که ایمونوتراپی قبلاً به عنوان یک گزینه درمانی هیجانانگیز و بالقوه بسیار مؤثر برای انواع مختلف درمان سرطان شناخته شده بود، نسبت بیمارانی که به ایمونوتراپی پاسخ مثبت میدهند کم بوده و تنها حدود 15 درصد از بیماران نرخ پاسخ عینی را در بین نشانهها باز میگردانند. این موضوع به روشهای چندگانه فرار ایمنی تومور ارتباط دارد.
برای بهینه سازی کارایی سیستم ایمنی در برابر سرطان، از فناوری نانو برای مدیریت کنترل فضایی و زمانی سیستم ایمنی بهرهبرداری میشود. ایده بیان می کند که به طور طبیعی، سیستم ایمنی از نظر مکانی – زمانی کنترل میشود. بنابراین، برای اثربخشی، درمانهایی که بر سیستم ایمنی تأثیر میگذارند باید از نظر مکانی-زمانی نیز کنترل شوند.
برطبق تحقیقات اخیر دانشمندان به کمک نانوذرات و بیومواد قادرند تحویل، فارماکوکینتیک و محل ترکیبات تعدیل ایمنی را کنترل کنند. بنابراین پاسخهایی را ایجاد کنند که با تجویز همان ترکیبات در یک محلول قابل افزایش نیستند.
نانوتکنولوژی و رادیوتراپی
رادیوتراپی در حدود نیمی از بیماران سرطانی و در دوره ای از درمان انجام میشود. رادیوتراپی در کاهش اندازه تومورها با قرار گیری در معرض پرتوهای پرانرژی مؤثر میباشد. با این حال این پرتو میتواند به سلولهای سالم نیز آسیب برساند. دانشمندان در حال تلاش روی تقویت اثر پرتودرمانی و همچنین توسعه تشعشعات الکترومغناطیسی جدید هستند. در نتیجه، احتمالاً ترکیب نانوتکنولوژی و رادیوتراپی نتایج مؤثرتری نسبت به رادیوتراپی تنها ایجاد نماید.
نتیجه ورود نانو تکنولوژی به درمان سرطان
درحال حاضر دانشمندان به این حوزه دیدی امید بخش و روشن دارند. این امیدواری هست که توسعه شیوههای درمان سرطان با فناوری نانو هرچه بیشتر توسعه یابد. در نتیجه شکستِ یکی از سرسخترین نیروهای ناشگون طبیعت در برابر بشر، هرچه بیشتر آسان میگردد.
🌷 اینستاگرام مارو هم فراموش نفرمایید 🌷
